Λανζεβέν, Πολ

(Paul Langevin, Παρίσι 1872 – 1946). Γάλλος φυσικός. Συνεργάστηκε αρχικά με τον Τζόζεφ Τόμσον στην Αγγλία και, μετά την επιστροφή του στη Γαλλία, διετέλεσε καθηγητής της γενικής και πειραματικής φυσικής στο Collège de France. Το 1925 έγινε διευθυντής στη σχολή βιομηχανικής φυσικής και χημείας, όπου είχε διατελέσει καθηγητής από το 1904, διάδοχος του Πιερ Κιουρί. Ο Λ. ασχολήθηκε με διάφορα πειραματικά στην ουσία προβλήματα, σχετικά με τον μαγνητισμό στα αέρια, τον ιονισμό, τις δευτερογενείς ακτινοβολίες των ακτίνων X και τη διάδοση των υπερήχων. Στον τομέα αυτό ο Λ. δημιούργησε την τεχνική, η οποία κατά τον A’ Παγκόσμιο πόλεμο χρησιμοποιήθηκε για τον εντοπισμό των υποβρυχίων και αργότερα για τη διερεύνηση των θαλάσσιων βυθών. Εξίσου σημαντική με την επιστημονική του δραστηριότητα υπήρξε η πολιτική δράση του Λ., ο οποίος, εκτός από τη συνεχή εργασία του για την εκλαΐκευση της επιστήμης, ενδιαφέρθηκε για την αναδιοργάνωση της γαλλικής εκπαίδευσης, με την υποβολή ενός σχετικού προγράμματος (Λ.-Βαλόν), και διεξήγαγε αγώνες για την προστασία της δημοκρατίας από τον φασισμό, οι οποίοι του στοίχισαν διωγμούς εκ μέρους των ναζιστών και τον ανάγκασαν να ζητήσει καταφύγιο στην Ελβετία. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της ρωμαλέας του προσωπικότητας ήταν η άγρυπνη συνείδησή του για την κοινωνική ευθύνη του επιστήμονα.